همه عسل ها در شرایط خاص شکرک می زنند ولی شکرک زدن عسل نشانه تقلبی بودن آن نیست.
مطلبی در مورد شکرک زدن عسل
عسل بهعنوان یک مادهی اشباعشدهی قندی باید در واقع جامد باشد، ولی مایع است. به همین دلیل بهمحض اینکه شرایط مطلوب مهیا شود یک تغییر فیزیکی یعنی «شکرکزدن» در آن پدیدار میشود که یک دلیل محکم برای اثبات طبیعیبودن آن است.
بعضی از عسلها در شان (قاب یا آشیانهی زنبوران که در آن شهد و موم است) هم «کریستالیزه» میشوند و همانطور که گفتیم اصطلاح تخصصی آن در زنبورداری «رُس کردن» است.
در برخی کشورهای خارجی عسل شکرکزده بهدلیل اطمینان مشتری از طبیعی و خامبودن آن طرفداران بیشتری دارد و اتفاقا قیمت آن هم بیشتر است. بهترین درجه حرارت برای نگهداری عسل ۱۸ تا ۲۴ درجهی سانتیگراد است.
بهطورکلی همهی عسلهای خالص «شکرک» میزنند ولی مدت لازم برای شکرکزدن عسلهای مختلف با هم تفاوت دارد.
اگر تمایلی به خوردن عسل شکرکزده ندارید، شیشهی عسل را در آب ۴۰ تا ۶۵ درجهی سانتیگراد قرار بدهید، هنگامی که آخرین بلور محو شد و عسل به شکل اولیهی خود برگشت آن را از آب بیرون بیاورید. بههیچعنوان عسل را روی حرارت مستقیم قرار ندهید. عسلی که شکرک بزند حتما خالص و عسلی که شکرک نزند ممکن است ناخالص باشد.